Andacht zu Johannes 1,14-18
Ende einer ÃÂÂÂÃÃÃÂÃÃ‚‚ƒÃƒÂ‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ƒÃ‚‚ÂÂÃÃÃÂÂÃÃ‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ƒÃ‚ÃÂÂÃÂÃÃÂÃÃ‚‚‚‚ƒÃƒÂ‚ƒÃ‚‚‚‚ÂÂÃÃÃÂÂÂÃÃ‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ÃÃÃÂÃÂÃÃ‚‚ƒÃƒÂ‚‚‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚ƒÃƒÂ‚ÃÂÂÃÂÃÃÂÂÃÃ‚‚‚‚ƒÃƒÂ‚ƒÃ‚‚‚‚ÃÃÃÂÃÂÂÂÂÃÂÃÃ‚‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚‚‚‚‚ÂÃÃÃÂÂÂÂÃÃ‚‚ƒÃƒÂƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚‚ƒÃ‚ƒÃ‚ƒÃ‚‚‚„ra (2.Sonntag nach Epiphanias), Tag 1